معنی کلمه متاورس را میدانی؟
از زمانی که فیس بوک نام خود را به Meta تغییر داد، محبوبیت متاورس افزایش قابل توجهی یافت. سرمایه گذاران بسیاری پول های هنگفتی را روی آن سرمایه گذاری کرده اند تا در آینده سهمی از بازار 800 میلیارد دلاری که بلومبرگ برای سال 2024 پیش بینی می کند دست آورند.
ولی واقعا متاورس چیست؟
واقعیت این است که هیچ تعریف روشن و دقیقی از معنی اصطلاح متاورس وجود ندارد. این کلمه به خودی خود تداعی کننده چیزی تخیلی و مجازی در ذهن مخاطب می باشد. متاورس یک ایده آینده‌نگر است که کسب‌وکارها و شرکت‌های بزرگ به خورد ما داده اند، و سرمایه خود را روی آنچه «امید آینده» نامیده می شود متمرکز کرده اند. هیاهوی اطراف آن به ما این حس را می دهد که درباره آن می دانیم، اما آیا واقعاً می دانیم؟
با فکر کردن در مورد این اصطلاح، به طور ناخودآگاه به یاد کار لوئیس روزنبرگ، افتادم که در سال 2008 یک رمان گرافیکی علمی-تخیلی به نام UPGRADE نوشته که که وقایع آن در سال 2058 اتفاق می‌افتد. فناوری آینده نگرانه ای که کتاب به تصویر می کشد بسیار جلوتر از زمان خود می باشد. کتاب دارای توصیفات متعددی است که به طرز عجیبی بیانگر اتفاقاتی هستند که تا این لحظه در دنیا اتفاق افتاده اند.
روایتی که او در کتاب به تصویر می کشد بدون شک ژانری چالش برانگیز و گیراست او در این کتاب داستانی قانع کننده از تاثیر متاورس روی زندگی ما ارائه می دهد
روایتی که داستان ارائه می دهد در آینده خیلی دور ارائه نمی شود و تقریبا نزدیک آن چیزی است که هم اکنون در حال تجربه آن هستیم، ما در حال حاضر هم تقریبا در یک متاورس به سر میبریم
مشابه گوشی‌های هوشمند فعلی یا هدست‌های واقعیت مجازی که توسط غول های فناوری‌های رواج یافته اند، در این رمان فناوری جدیدی به نام ماژول دسترسی وجود دارد که از فناوری به نام هولوگرام ها برای ایجاد تجربه سه بعدی بسیار فراگیر برای کاربران خود استفاده می کند
افراد می توانند وارد این ماژول شوند، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، تعاملات اجتماعی داشته باشند، کار کنند و فعالیت های روزانه خود را انجام دهند.
جایی در رمان، مکالمه بین دو نفر در مورد تماشای فیلم‌های بتمن، وجود دارد که توجه مخاطب را به این موضوع جلب می‌کند که تصور آیندگان از تماشای تصاویر دو بعدی روی صفحه‌ها چگونه خواهد بود:
"من نمی توانم به صفحه نمایش تخت نگاه کنم چشمان را اذیت می کند"."من هم همینطور"
ایدئولوژی و فرهنگ آینده
به افراد حاضر در آن Access Module، اعضا گفته می شود. این سیستم بر رفتار، عملکرد، سبک زندگی و نظرات افراد نظارت می‌کند
قهرمان داستان مرتباً به عباراتی مانند «شاخص عملکرد»، «گزارش رفتار»، «شاخص تأیید» و غیره اشاره می‌کند که با هدف بررسی وضعیت افراد حاضر در سیستم به کار می روند. الگوریتم سیستم اعضا را تشویق می کند تا پروفایل های خود را تا آنجا که می توانند بهینه کنند. اشتباه نخواهد بود اگر بگوییم متاورس انسان را به عنوان «کاربر» در نظر می گیرد. منظورم این است که آنها آنچه را که الگوریتم از آنها انتظار دارد به عنوان واقعیت تفسیر کرده و به طور ناخودآگاه و با میل درونی انجام خواهند داد. به عنوان مثال در قسمتی از کتاب، مادر قهرمان داستان از بی خوابی رنج می برد و نگران این شایعات است که شاید سیستم در حال خلاص شدن از شر سیب زمینی های تولید باشد.
قهرمان داستان در پاسخ می گوید که سیب زمینی دارای شاخص تایید 72٪ است و سیستم ابتدا سبزیجاتی را حذف می کند که دارای رتبه یا شاخص زیر 35٪ هستند.او نگرانی های مادرش را به عنوان یک مورد شناخته شده از "اضطراب ارتقاء"، بیهوده می داند. شخصیت اصلی داستان به این باور رسیده که سیستم باید موارد خاصی را در هر به روز رسانی بهینه و یا حذف کند. بنابراین سیستم تقویت شده و منابع را به قسمت هایی از بازار با که سهم بالاتری دارند هدایت می کند. این مادر اوست که باید خود را با سیستم سازگار کند.
این سرمایه داری آینده است
آیا مفهوم «برندسازی شخصی» که امروزه در فرهنگ اینفلوئنسرها می بینیم چیزی به غیر از بازخواست و ممیزی انسان ها توسط الگوریتم های شبکه های اجتماعی نیست؟
بازاریابی در متاورس
یکی دیگر از جنبه های این فناوری فراگیر که نیاز به توجه ویژه دارد، بازاریابی است
در متاورس، ما شاهد تبلیغات هدفمند تری خواهیم بود که بیشتر برای سلایق ما شخصی سازی شده اند و در طرق مختلف ما را هدف قرار می دهند. روزنبرگ در یکی از بخش های کتاب توضیح می دهد که بازاریابی در متاورس می تواند به یک از دو صورت زید باشد
1) در محیط مجازی اطراف خود شاهد موارد و فعالیت های تبلیغاتی خواهیم بود
2) با آواتارهایی روبرو خواهیم شد که نیازهای ما را پیگیری می کنند، با ما صحبت می کنند و محصولات را مانند یک فروشنده واقعی به ما می فروشند.
تکنیک های بازاریابی عمیقاً فراگیر خواهند بود و از فناوری هوش مصنوعی برای متقاعد سازی مخاطب استفاده خواهند کرد
جمله بالا نشان می دهد که متاورس چقدر می تواند فراگیر باشد. عملاً تمام داده ها در اختیار الگوریتم ها خواهند بود در نتیجه فرآیند جذب مخاطب بسیار بهینه تر از دنیای واقعی خواهد شد.
دنیای مجازی درون دنیای واقعی وجود دارد. این دنیای مجازی، همانطور که بودریار می گوید، «واقعی تر از واقعی است». نتیجه مطالعه ای که در سال 2022 انجام شد بیان می کند که هوش مصنوعی "قادر به ایجاد چهره هایی غیرقابل تشخیص - و قابل اعتمادتر - از چهره های واقعی است." تشخیص گفتگوهای واقعی با افراد واقعی از تبلیغات هدفمند عملاً غیر ممکن خواهد بود. در حال حاضر هم شاهد ظهور این آواتارها در دنیای اینفلئونسر ها در شبکه های اجتماعی هستیم به طوری که موجی از اینفلوئنسرهای مجازی در شبکه های اجتماعی به راه افتاده اند. به عنوان مثال، لوسی را در نظر بگیرید او نماینده یک برند کره جنوبی به نام Lotte home shopping است. علاوه بر تصاویر ساخته شده دیجیتالی که در پروفایل او وجود دارد، این آواتار هویت و شخصیت خاص خود را پیدا کرده است به عنوان مثال کار طراحی خودرو انجام می دهد، به حیوانات علاقه دارد، گلف بازی می کند و مرتباً در مورد شغل و علایق خود پست می گذارد. این خصوصیات انسانی او به نفع این برند کره ای است، زیرا باعث همزاد پنداری و جلب اعتماد بیشتری از سوی مخاطبان خواهد بود
از جهاتی، ورود ما به چیزی که آن را متاورس می نامیم از قبل آغاز شده است، راه برگشتی نیست. در راه پیش رو باید سیاست های نظارتی را تدوین کنیم و به برخی پرسش‌های جامعه‌شناختی پیرامون مفهوم متاورس بپردازیم است.
نتیجه گیری
با پیشرفت هوش مصنوعی، فناوری بلاک چین و ادغام نرم افزار ها با خطوط تولید کارخانه ها، تصور دنیای خارج از این سیستم آسان نیست. آینده به گونه ای خواهد بود که همه ی جنبه های زندگی در متاورس یا فراجهان است. با این حال، برخی چیزها نیاز به تأمل و تفکر دارند. متاورس ایده دنیایی یکنواخت مبتنی بر داده ها را به ما القا می کند که افراد در آن بر اساس معیارهای خاصی رتبه بندی می شوند.
رمان با صحنه‌ای شروع می‌شود که در آن سیستم متاورس شخصیت قهرمان را بر اساس لباس‌هایی که قبل از رفتن به محل کار روی آواتار خود «نصب کرده» ارزیابی می‌کند.
پارامترهایی مانند «رتبه‌بندی عملکرد» یا «شاخص تأیید» دائماً اندازه‌گیری می‌شوند و می‌توانند به شدت جانبدارانه باشند به گونه ای که فقط اخلاقیات خاصی را در زندگی ارزشمند تلقی کنند.
پس سؤال اصلی این است: برای ایده ها و فرهنگ های غیر متعارف چه اتفاقی خواهد افتاد؟
علاوه بر این، در متاورس، شرکت ها دسترسی بیشتری به ما و جنبه های زندگی ما خواهند داشت. در این سیستم بسیاری از کارهای خدماتی به الگوریتم ها تبدیل خواهند شد.
Powered by Froala Editor